توضیحات
ضداكسیدكننده ها
در حقیقت تمام مواد پلیمری (طبیعی و مصنوعی) در اثر واكنش های اكسیداسیون، تغییر رفتار پیدا می كنند. از لحاظ فنی مهم است كه بدانیم آیا چنین واكنش هایی كه معمولا در حرارت های بالا اتفاق می افتد، در اثر فرایندهای حرارتی بوده و یا اینكه در اثر تابش نور (بیشتر ثابت فرابنفش) انجام گرفته است.
دگرشوی، باعث بروز تغییر در اتصالات بین مولكولی پلیمر شده و به اشكال مختلف پدیدار می شود، مانند: تغییر رنگ و ظاهر ماده، تغییر در گرانروی، كاهش خواص مكانیكی از قبیل مقاومت ضربه ای، استحكام كششی، استحكام خمشی و افزایش طول و بالاخره از دست دادن شفافیت و ایجاد ترك در سطح.
روش های مختلفی جهت جلوگیری از اینگونه دگرشوی وجود دارد. مهم ترین روش پایدارسازی، به كار گیری مواد ضداكسیدكننده است. ضداكسیدكننده ها گونه ای تركیبات آلی هستند كه در غلظت های پایین به مواد اضافه می شوند تا از اكسایش پلیمر و اثرات تخریبی آن جلوگیری كنند و یا آن را به تاخیر اندازند. دگرشوی یك فرایند چند مرحله ای شامل: آغاز، پیشرفت و اختتام است و ضداكسیدكننده ها با جلوگیری از شروع و یا توقف در مرحله پیشرفت، راه دگرشوی ناشی از اكسیداسیون را سد می كنند.
مزایای آنتی اکسیدانت Anti oxidanet
- جلوگیری از تخریب پلیمر در دمای بالا و افزایش طول عمر پلیمر
- محافظ در برابر تغییر رنگ و زردشدگی حین تولید
- حفظ خواص مکانیکی در مدت استفاده
- بهبود صافی سطح پلیمر
کاربردها
- لولههای فشار قوی پلی اتیلنی
- فیلمهای پلی اتیلن
- قطعات تزریقی
- محصولات اکسترودری
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.